Η διαμάχη ξεκίνησε με την ατάκα του Τζόρτζ Κλούνεϊ στο περιοδικό Vanity Fair: “Η Ακαδημία κινείται σε λάθος κατεύθυνση”, διαμαρτυρόμενος για τις ανύπαρκτες υποψηφιότητες έγχρωμων ηθοποιών στα βραβεία Όσκαρ. Και συνέχισε: “Πριν 10 χρόνια η Ακαδημία έκανε καλύτερη δουλειά. Σκεφτείτε πόσοι Αφροαμερικανοί ήταν υποψήφιοι το 2005, όπως ο Τζέιμι Φοξ, ο οποίος μάλιστα κέρδισε το αγαλματάκι, και οι Καταλίνα Σαντίνο Μορένο, Μόργκαν Φρίμαν, Ντον Τσίντλ, Σόφι Οκονέδο”.
Στη συνέχεια όμως τοποθετήθηκε επί του θέματος η 69χρονη Σαρλότ Ράμπλινγκ, υποψήφια για βραβείο Όσκαρ για το ρόλο της στο Βρεττανικό δράμα “45 Years”, η οποία σε ζωντανή συνέντευξη που έδωσε στον Γαλλικό ραδιοφωνικό στραθμό Europe 1, δήλωσε πως: “Πιθανότατα οι μαύροι ηθοποιοί δεν έπαιξαν τόσο καλά ώστε να βρίσκονται στην τελική λίστα” και συνέχισε με την αμίμητη ατάκα: “Είναι ρατσιστικό για τους λευκούς“.
Μπορεί εύκολα λοιπόν κανείς να φανταστεί πως στο Χόλιγουντ κηρύχτηκε επιστράτευση. Ο Τζόρτζ Κλούνει, η Βιόλα Ντέιβις, η Ρις Γουίδερσπουν και η Γούπι Γκόλντμπεργκ τηλεφώνησαν στην Σαρλότ Ράμπλινγκ να αλλάξει τις δηλώσεις της, αλλά δεν νομίζω πως κάτι τέτοιο θα προβλημάτιζε την Ακαδημία. Η υποψηφιότητά της έχει ήδη αμαυρωθεί.
Για την ιστορία μόνο 4 έγχρωμοι άντρες έχουν κερδίσει το περιβόητο αγαλματίδιο στην ιστορία των Όσκαρ. Πρώτος ο Σίντνεϊ Πουατιέ το 1963, ο Ντένζελ Ουάσινγκτον, ο Τζέιμι Φοξ και ο Φόρεστ Ουίτακερ, ενώ το πρώτο βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου κέρδισε η Χάλι Μπέρι το 2001 και ήταν μόλις η έβδομη έγχρωμη γυναίκα υποψήφια για βραβείο πρώτου ρόλου στην ιστορία των βραβείων. Από το 2005 έως σήμερα μόλις 5 έγχρωμες έχουν προταθεί, ενώ 3 από αυτές κέρδισαν το βραβείο δεύτερου γυναικείου ρόλου.
Ο Σίντνεϊ Πουατιέ (Sidney Poitier) είναι ο πρώτος έχρωμος που πήρε Όσκαρ πρώτου αντρικού ρόλου το 1963.
“Ρατσιστική για τους λευκούς” βρήκε η Σαρλότ Ράμπλινγκ τη διαπίστωση του Τζόρτζ Κλούνεϊ πως σπανίζουν οι έγχρωμοι υποψήφιοι στα Όσκαρ.
