Μπορεί μια χώρα να οπισθοδρομήσει; Μπορούν οι κάτοικοί της να ψηφίσουν ανώριμα κάποιον παράφρονα που θα τους οδηγήσει σε απρόβλεπτες περιπέτειες; Αν θυμηθούμε τη Γερμανία του ’30 φαίνεται πως μπορεί να συμβεί. Ας ελπίσουμε λοιπόν πως δεν ισχύει το ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και πως ουδεμία σχέση έχουν οι ακραίες συμπεριφορές του επιχειρηματία και υποψήφιου για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών και την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τράμπ, με την πολιτική που θα ακολουθήσει μετά την πιθανή εκλογή του.
Προς το παρόν συμπεριφέρεται χειρότερα από τον πλέον άξεστο και αμόρφωτο καουμπόι. Βέβαια αυτοί είναι οι περισσότεροι ψηφοφόροι, η «βαθειά» αμερικανική επαρχία που περιγράφουν οι περισσότεροι σύγχρονοι συγγραφείς τους στα βιβλία τους, οι σεναριογράφοι και οι σκηνοθέτες στον εναλλακτικό τους κινηματογράφο. Μετά λοιπόν από πολλά ευτράπελα και ακρότητες μεταξύ των οποίων και κάποια πολύ σοβαρά όπως το ότι είπε επαίσχυντο τον Πάπα, όταν ο τελευταίος μιλούσε απλώς για την αγάπη. Η τελευταία του «χοντράδα» ήταν προ ημερών, όταν σε ομιλία του στο Λας Βέγκας δήλωσε δημόσια μπροστά στο κοινό που τον άκουγε πως ήθελε να δώσει μπουνιά σε κάποιον που τον διέκοψε.
«Ξέρετε κάτι; Μου λείπουν οι παλιές καλές ημέρες. Δεν σου επιτρέπουν πλέον να απαντήσεις με μπουνιά σε κάποιον. Ξέρετε τι έκαναν παλιά σε τύπους σαν και αυτόν, σε μέρη όπως αυτό εδώ; Θα τον έπαιρναν με το φορείο. Οι φρουροί είναι ευγενικοί και ο τύπος βγαίνει χαμογελαστός. Ξέρετε, θα ήθελα να του ρίξω μία μπουνιά στο πρόσωπο» είπε από το μικρόφωνο. Το κοινό του Λας Βέγκας τον ζητωκραύγασε. Οι φρουροί τουλάχιστον έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Χωρίς να δώσουν την παραμικρή συνέχεια, απομάκρυναν ευγενικά τον θερμόαιμο μεσήλικα που τόλμησε να διαμαρτυρηθεί στον μεγιστάνα.
