Το υπόκαυστο λουτρό, πλάτους 5,60 τ.μ. και φάρδους 4,40μ., ήταν ουσιαστικά ένας υπόγειος χώρος, ο οποίος αποτελούσε σύστημα υποδαπέδιας θέρμανσης, καθώς εκεί κυκλοφορούσε ζεστός αέρας, με σκοπό τη θέρμανση του υπερκείμενου δαπέδου.

Στηριζόμενο σε έναν ειδικά διαμορφωμένο νάρθηκα από μεταλλικές δοκούς και οπλισμένο σκυρόδεμα, παίρνοντας κλίση 30 μοιρών και κυλώντας για περισσότερο από δέκα ώρες πάνω σε κεκλιμένες μεταλλικές ράγες, βγήκε στην επιφάνεια της γης.

Είναι η πρώτη φορά που γίνεται κατασκευή ανύψωσης μνημείου σε κεκλιμένο επίπεδο, έχοντας και η ίδια η κατασκευή ανηφορική θέση 30 μοιρών.

Με τη βοήθεια δύο γερανών, το σημαντικό εύρημα υψώθηκε στον αέρα και τοποθετήθηκε σε πλατφόρμα νταλίκας για να μεταφερθεί στην αποθήκη του Καλοχωρίου, όπου φυλάσσονται οι σημαντικότερες αρχαιότητες του μετρό. Αντίστοιχα δάπεδα έχουν ξαναβρεθεί, το συγκεκριμένο, όμως, έχει την ιδιαιτερότητα ότι είναι υπόκαυστο.