Από το 2014 είχε ζητηθεί στην Μυρσίνη Λοΐζου να επιστρέψει το ποσό που – κατά την κατηγορία- εισέπραξε παρανόμως από την σύνταξη της μητέρας της που είχε αποβιώσει από το 2007 αλλά δεν το έπραξε σύμφωνα με την δικαστική απόφαση σε βάρος της. Ως γνωστόν, η υποψήφια Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, παραιτήθηκε από την υποψηφιότητά της όταν έγινε γνωστό μέσα από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων πως συνέχισε και μετά τον θάνατο της μητέρας της να εισπράττει επί 5,5 χρόνια την σύνταξη της θανούσης, κάτι για το οποίο καταδικάστηκε το 2017 σε δυο χρόνια φυλάκιση με τριετή αναστολή.
Υπάρχουν όμως δυο στοιχεία στην υπόθεση της Μυρσίνης Λοΐζου και της καταδικαστικής απόφασης σε βάρος της που δεν έχουν επισημανθεί.
Α) Πως η έρευνα δεν έγινε ειδικά για την περίπτωση της υποψήφιας ευρωβουλευτή, αντίθετα ξεκίνησε το 2012 στην προσπάθεια απογραφής όλων των συνταξιούχων και από ειδική επιτροπή του Υπουργείου Οικονομικών και τελικά εντοπίστηκαν 2999 περιπτώσεις που πρόσωπα που υπήρχαν ενδείξεις πως λάμβαναν παράνομα τις συντάξεις πεθαμένων συγγενών τους.
Μάλιστα τα άτομα αυτά αν και φέρεται να γνώριζαν την καθολική απογραφή που είχε διαταχθεί αγνόησαν τον κίνδυνο και συνέχισαν, σύμφωνα με πόρισμα επιτροπής του ΥΠΟΙΚ, να κάνουν αναλήψεις στις συντάξεις. Όπως προβλέπει ο κώδικας συντάξεων του Δημοσίου “όποιος παραλείπει να ενημερώσει τις Διευθύνσεις Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, τιμωρείται ύστερα από αυτεπάγγελτη δίωξη με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών”.
Μετά από αυτή την έρευνα ασκήθηκαν διώξεις σε 91 περιπτώσεις ενώ η έρευνα συνεχίστηκε για άλλες 179 περιπτώσεις στις οποίες εστίασε η αρμόδια επιτροπή και τις έστειλε για περαιτέρω διερεύνηση στον εισαγγελέα.
Τελικά μετά από 12 μήνες έρευνας εντοπίστηκαν 92 περιπτώσεις απάτης με εκτιμώμενη ζημία (από το 1991 έως το 2012) περί τα 12.864.730 ευρώ.
Β) Η ανάγνωση της καταδικαστικής απόφασης σε βάρος της Μ. Λοΐζου, αναδεικνύει πάντως και μια άλλη πτυχή η οποία έχει να κάνει με συγκεκριμένα “γεγονότα”.
Πως δηλαδή τον Οκτώβριο του 2013 το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, φέρεται να ζήτησε από την Μ. Λοΐζου να επιστρέψει τα 52.000 ευρώ που είχαν κατατεθεί στην τράπεζα στον κοινό λογαριασμό με τη μητέρα της. Αυτή όμως φέρεται να μην το έπραξε με αποτέλεσμα να κινηθεί η ποινική διαδικασία.
Πως έγινε προσπάθεια ανάκτησης του ποσού από το κράτος αλλά στο λογαριασμό είχε γίνει ανάληψη και είχαν μείνει 5.63 ευρώ.
Πως η κατηγορουμένη ζήτησε από το δικαστήριο να της αναγνωριστεί το ελαφρυντικό των “μη ταπεινών κινήτρων” αλλά το δικαστήριο το απέρριψε γιατί τραβούσε τα λεφτά από τον τραπεζικό λογαριασμό “ενεργώντας κατ’ επάγγελμα ήτοι έχοντας σκοπό τον πορισμό εισοδήματος από την επανειλημμένη τέλεσή τους”.
Αντίθετα της έδωσε το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας. Εν ολίγοις η δικαστική απόφαση αποδέχεται πως στόχος της ήταν να οικειοποιηθεί τα χρήματα, όμως για αυτή την πράξη αποδέχτηκε πως έχει μετανιώσει ειλικρινά.
