Μετά τον τοκετό, συχνά οι νέες μητέρες δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τις αλλαγές στην ζωή τους και αισθάνονται την έλλειψη κάποιου ατόμου ικανού να τους ακούσει και να τους πληροφορήσει με ακρίβεια για τα θέματα που τους απασχολούν.
Το μωρό τους, το οποίο υπεραγαπούν, έχει αλλάξει δραστικά τη ζωή τους. Παλεύουν να βρουν τις καινούργιες ισορροπίες και να ανακτήσουν τους πολλαπλούς ρόλους της ζωής τους, μητέρες, σύντροφοι, σύζυγοι, ερωμένες, εργαζόμενες.
Συχνά το περιβάλλον δεν βοηθάει, οι αφορισμοί – εγώ στην ηλικία σου είχα τρία παιδιά – δεν βοηθούν, μάλλον χειροτερεύουν τα πράγματα, καθώς αισθάνονται ότι δεν καταλαβαίνει κανείς τι περνούν, και τους λείπει ο προσωπικός χρόνος! Λίγα λεπτά πολύτιμης ησυχίας για να επικεντρωθούν στον εαυτό τους, να σκεφτούν, να κάνουν ένα μπάνιο.
Κάθε φορά που αισθάνεστε ότι τα πράγματα σας ξεπερνούν να θυμάστε ότι δεν υπάρχει η τέλεια εγκυμοσύνη και η τέλεια μητέρα. Ακόμα και η δική σας μαμά, κάποια φορά σας φώναξε χωρίς λόγο, ή σας έβαλε τιμωρία γιατί απλά ήταν εκνευρισμένη. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και βιώνει τα στάδια της ζωής του διαφορετικά, στον δικό του χρόνο.
Αφουκραστείτε τη διάθεσή σας:
Αν:
- Δεν σε ευχαριστούν πλέον πράγματα που απολάμβανες στο παρελθόν.
- Είσαι θλιμμένη ή / και έχεις ένα κόμπο / σφίξιμο στο λαιμό ή στο στομάχι.
- Πρόβλημα ύπνου.
-Κοιμάσαι περισσότερο
-Δεν σε παίρνει ο ύπνος
-Όταν κοιμάσαι, ο ύπνος σου είναι ανήσυχος ή διακεκομμένος
-Μένεις ξάγρυπνη όλη τη νύχτα και κοιμάσαι τη μέρα
- Θέλεις να μείνεις μόνη σου.
- Οι γύρω σου λένε ότι δείχνεις κουρασμένη, προβληματισμένη, δυστυχής.
- Είσαι αδρανής.
- Αισθάνεσαι κουρασμένη / αδιάθετη.
-Έχεις συχνούς πονοκεφάλους / ημικρανίες.
-Τρως λιγότερο / περισσότερο σε σχέση με το παρελθόν.
Επικοινώνησε καταρχήν με τον γυναικολόγο σου και συζήτησε τα συμπτώματα μαζί του. Ενδεχόμενο ορμονικό πρόβλημα χειροτερεύει τα συμπτώματα. Ο γιατρός σου θα σε βοηθήσει να το διαχειριστείς.
Επικοινώνησε με κάποιον ειδικό. Ζήτα βοήθεια σε κάποιο κέντρο Ψυχικής υγείας ή από ένα ψυχολόγο / ψυχοθεραπευτή.
-Προσπάθησε να βελτιώσεις την καθημερινότητά σου.
-Ζήτα βοήθεια από άτομα του περιβάλλοντός σου που εμπιστεύεσαι. Όλοι μας χρειαζόμαστε π.χ. μισή ώρα ξεκούρασης, που δεν θα κάνουμε απολύτως τίποτα.
-Μοιράσου καθήκοντα σχετικά με το παιδί με τον σύντροφο / σύζυγό σου.
Γράφει η Αγγελική Γρατσία
Σύμβουλος / Ψυχοθεραπεύτρια
https://www.facebook.com/icare.heart.counseling/
