Η ουσία βεξαροτίνη είχε δοκιμασθεί στο παρελθόν κατά του Aλτσχάιμερ χωρίς επιτυχία, αλλά τότε οι ερευνητές την χορηγούσαν, όταν, είχαν ήδη σχηματισθεί οι τοξικές πλάκες της αμυλοειδούς πρωτεϊνης στον εγκέφαλο του ασθενούς -που είναι υπεύθυνες για την εμφάνιση της νόσου- κάτι που σημαίνει ότι η ασθένεια είχε ήδη προχωρήσει πολύ. Όταν οι ερευνητές αποφάσισαν να αλλάξουν στρατηγική και άρχισαν να χορηγούν την βεξαροτίνη προληπτικά, τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά.
Τα πρώτα πειράματα είχαν γίνει μόνο σε νηματώδεις σκώληκες, δήλωσαν οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ Michele Vendruscolo, στο περιοδικό “Science Advances”. Όταν η βεξαροτίνη δόθηκε εκ των υστέρων σε σκώληκες, που είχαν γενετικά τροποποιηθεί ώστε να πάσχουν από ένα είδος Aλτσχάιμερ, δεν μπόρεσε να “φρενάρει” τη νόσο. Όταν, όμως, η ίδια ουσία χορηγήθηκε έγκαιρα, προτού, καν, εμφανισθεί το πρώτο σύμπτωμα, τότε η ασθένεια δεν έκανε την εμφάνισή της στους σκώληκες. Η βεξαροτίνη, χρησιμοποιείται ήδη για τη θεραπεία του λεμφώματος.
Μπορεί οι έρευνες να είναι ακόμη σε αρχικό στάδιο, αλλά Βρετανοί και Σουηδοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως η βεξαροτίνη προστατεύει τον εγκέφαλο από το Aλτσχάιμερ. Η ουσία βεξαροτίνη εμποδίζει τον θάνατο των εγκεφαλικών κυττάρων, δρώντας περίπου όπως οι στατίνες, που μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων. Γι αυτό το λόγο οι επιστήμονες ονόμασαν το φάρμακο “νευροστατίνη”. Οι ερευνητές πλέον προσανατολίζονται και σε άλλα παρεμφερή χημικά μόρια ελπίζοντας ότι μπορεί να έχουν ανάλογη προστατευτική δράση.
Ο αριθμός των ανθρώπων παγκοσμίως που πάσχουν από την νόσο Aλτσχάιμερ σήμερα, είναι 40 εκατομμύρια. Μέχρι το 2050 θα είναι 130 εκατομμύρια.
